picnik

امتیاز:

بازدید:

امتیاز:

بازدید:

 

 

 فيلم دختر عمو پسر عمو > انقدر در اين سال‌ها كمدي‌هاي بد ديده‌ايم كه ديگر ديدن كمدي‌هاي بد آزارمان نمي‌دهد. اين بدترين وضعيت براي اين ژانر مفرح و جذاب است. انقدر كمدي بد و ضعيف ديده‌ايم كه ديگر كمدي‌هاي بد عصباني‌مان هم نمي‌كند. 

 

كمدي‌هاي اين سال‌هاي سينماي ايران اكثراً (به جز يكي دو استثنا) همگي آثاري بد، ضعيف و سخيف هستند. انقدر بد و ضعيف كه نمي‌شود نقدشان كرد. كارگردانان سينماي ايران كمدي را بدل به يك پديده سخيف كرده‌اند. پديده‌اي مبتذل كه نه مي‌تواند داستان تعريف كند و نه مي‌تواند سرگرم كند. 

 

گفتن اين كه كمدي ساختن كار پيچيده و دشواري است دردي را دوا نمي‌كند. كار از توضيح پيچيدگي‌هاي كمدي سازي گذشته و لازم است بديهيات را براي سازندگان كمدي‌هاي اين سبكي توضيح دهيم. اين كه پرتاب ميوه به سمت همديگر خنده‌دار نيست. اين كه كل‌كل لوس و بي‌نمك يك دختر و پسر نه چندان جوان خنده‌دار نيست. اين كه اين حجم از شعار و حرف‌هاي مثلاً مهم جذاب نيست، ملال‌آور است. بايد اين‌ها را توضيح بدهيم. چيزهايي كه از شدت وضوح نيازي به توضيح ندارند. اما كار به جايي رسيده كه توضيح اين مسائل بديهي واجب شده است. انقدر اين ژانر عزيز را به عناصر فيلمفارسي آلوده كرده‌اند كه نمي‌شود تفكيكي بين يك فيلمفارسي به روز شده و كمدي قائل شد.

 

صحبت از چاپلين، هارولد لويد، لورل و هاردي و باستر كيتون نمي‌كنيم. آدم‌هاي فيلم دختر عمو و پسر عمو به اندازه وردست‌هاي بامزه فيلمفارسي‌ها هم جذاب نيستند. كار به جايي رسيده كه بايد نيوشا ضيغمي را در حالي كه به مجيد صالحي مي‌گويد قورباغه روي پرده بزرگ تحمل كنيم. كارگردان و نويسنده اين فيلم چه فكري درباره تماشاگران كرده‌اند؟ چرا اين ايده به ذهنشان رسيده كه تماشاگر به اين حجم از بلاهت مي‌خندد؟ سرگرمي خوب است. اصلاً سرگرمي در ذات سينما وجود دارد. اما اين چيزها اسمش سرگرمي نيست. اين صحنه‌هاي سخيف حتي اگر خنده‌دار هم باشند ارزشي ندارند. بدبختانه اين صحنه‌ها خنده‌دار هم نيستند. 

 

ديدن فيلم‌هايي مثل دختر عمو و پسر عمو كار را به جايي رسانده كه به گشت2 بگوييم طنز خوب. اين دستاورد سينماي ايران است در ژانر كمدي. نگارنده انقدر كمدي‌هاي بد در اين سال‌ها ديده كه مدت‌هاست از تماشاي چنين فيلم‌هايي عصباني نمي‌شود. فيلم‌هايي كه پرده بزرگ سينما را حرام مي‌كنند. باور كنيد در يك ساز و كار درست و اصولي فيلمي مثل دختر عمو و پسر عمو حتي نمي‌توانست بودجه‌ لازم براي توليد يك تله‌فيلم را به دست بياورد، چه برسد به اين‌كه توليد سينمايي داشته باشد و روي پرده بزرگ نمايش داده شود. 

 

براي اثبات بد بودن چنين فيلمي لازم است به خود فيلم بپردازيم؟ فيلمي كه از همان نماي ابتدايي معلوم است چه پديده‌اي بد و سطح پاييني است. از آن فيلم‌هايي است كه از ابتدا تا انتهايش غلط است. ايده‌اش انقدر كهنه و از مد افتاده است كه بايد قبل از نگارش بايگاني مي‌شد. شوخي‌هايش چنان لوس و بي‌مزه است كه بيشتر باعث خميازه مي‌شود تا خنده. بازي‌هايش چنان گل‌درشت است كه تماشاگر را به تمسخر وا مي‌دارد. مثل غذاي بدي است كه آشپز بدي آن را پخته است. پخت چنين غذايي ايراد ندارد، به شرطي كه فقط خود آشپز و دوستانش (در اين‌جا عوامل فيلم) آن غذا را بخورند. منتها اشكال كار اين آشپزهاي ناآشنا به اصول اوليه آشپزي اين است كه دوست دارند اين غذا را براي همه مردم ايران سرو كنند. نتيجه تكرار چنين وضعيتي مشخص است. اين غذاهاي بد انقدر مزاج (سليقه) تماشاگر ايراني را به هم ريخته‌اند كه تماشاگر نمي‌تواند غذاي خوب را از بد تشخيص دهد. 

 

سوال اصلي اما چيز ديگري است. چرا به اين وضعيت رسيديم؟ علت چنين وضعيتي كمبود شادي در جامعه ايران است. مردم ما در طول زندگي روزمره كمتر شاد مي‌شوند. انقدر گرفتاري و مشكلات دارند كه فرصتي براي شادماني ندارند. بنابراين هر چيزي كه براي چند ساعت آن‌ها را از جهان اطرافشان فارغ كند را دوست مي‌دارند. حالا اگر اين چيز (منظور همان فيلم است) رقص و آواز و بزن و بكوبي هم داشت چه بهتر. 

 

فرمول ساخت چنين فيلم‌هايي كه مدت‌هاست مشخص است. يك بازيگر مرد كمدي كه كارش را از تلويزيون شروع كرده با يك بازيگر زن نسبتاً خوش چهره، چند شخصيت (تيپ) فرعي كه كنار اين بازيگران قرار مي‌گيرند، يك خط داستاني مستعمل با مايه‌هاي عشقي و پاياني خوش و باسمه‌اي. محصول آماده است. يك كمدي سخيف ساخته و روانه اكران مي‌شود. الگويي مشخص وجود دارد و سازندگان سري دوزي‌هاي خود را بر مبناي آن الگو انجام مي‌دهند. نتيجه؟ فجايعي مثل دختر عمو و پسر عمو كه مهم‌ترين پيامش اين است: عاشق هم بمانيد. هم اينقدر ساده و سطحي. 

 

بايد از سازندگان چنين فيلم‌هايي پرسيد تعريف شما از كمدي چيست؟ مگر چاپلين و لويد و باستر كيتون هم كمدي ساز نيستند. مگر اجاره‌نشين‌ها فيلم كمدي نيست. اگر آن‌ها كمدي هستند پس كاري كه شما بنام كمدي عرضه مي‌كنيد چيست؟ به نظر مي‌رسد ديگر بحث بر سر مصاديق فايده ندارد. با دوستان بايد سر مفاهيم و تلقي آن‌ها از كمدي بحث كنيم. اگر تلقي دوستان از كمدي همين چيزهايي است كه روي پرده مي‌بينيم كه بحثي نمي‌ماند. فقط بايد عاجزانه از آن‌ها خواهش كنيم ديگر كمدي نسازند. اما اگر تعريف ديگري از كمدي دارند بهتر است بيان كنند تا مخالفان هم از اشتباه در بيايند. 

 

سرگرمي واژه‌اي كلي و فراخ است. سرگرمي خوب است. اما وقتي از سرگرمي حرف مي‌زنيم از چه حرف مي‌زنيم؟ سرگرمي چگونه به وجود مي‌آيد؟ چه عناصري سرگرمي خوب مي‌سازند؟ سرگرمي سازي يكي از پيچيده‌ترين كارهايي است كه يك كارگردان مي‌تواند انجام دهد. ساختن فيلم‌‎هاي سرگرم كننده‌اي كه ساختار درستي هم داشته باشند سخت‌ترين كار دنيا است. احتياج به حوصله دارد، به فيلم‌نامه‌اي دقيق و پرجزئيات و توليدي حرفه‌اي. نه مثل دختر عمو و پسر عمو كه فقر از سر و رويش مي‌بارد. مشخص است كه يك عده دور هم جمع شده‌اند و با كمترين حوصله و خرج فيلمي ساخته‌اند كه سريع اكران شود و تهيه كننده را به سود برساند. كمترين سليقه را در فيلم به كار برده‌اند. كمترين دقت را هنگام ساخت داشته‌اند. هر كس ساز خودش را زده. مسئله كيفيت فيلم نبوده، اكران سريع بوده. فيلم بايد سريع اكران شود و بفروشد تا شايد سود داشته باشد. اين وسط چيزي كه اصلاً مهم نيست ذائقه تماشاگر است كه هر روز دارد بدتر و بدتر مي‌شود.  

 

 

از اجاره نشين‌ها رسيده‌ايم به دختر عمو و پسر عمو. بايد براي ژانر كمدي فاتحه بگيريم و به حالش گريه كنيم. چنان بلايي سر اين ژانر عزيز و دوست داشتني آورده‌اند كه حتي آزار هم نمي‌دهد. اين موضوع فاجعه است. فاجعه‌اي كه تا مدت‌ها گريبان سينماي ايران را رها نخواهد كرد.

امتیاز:

بازدید:

امتیاز:

بازدید:

 

در چه مرحله اي است؟ آن طور كه در خبرها آمده، قرار است سريال بهمن در كشور چين كليد بخورد.كي مي آيد؟ اين يكي را فعلا اصلا نمي شود پيش بيني كرد. قرار است بخش هايي از آن خارج از ايران ضبط شود و طبيعتا مشكلات خاص خودش را دارد.كيا بازي مي كنند؟ از بين بازيگران فصل اول، نيك نژاد فعلا محمدرضا گلزار و امين حيايي، يعني همان زوج اصلي را انتخاب كرده و غير از آن ها روي محسن كيايي هم دست گذاشته.

چقدر هيجان انگيز است؟ ساخت ايران در فصل اول، سريال جذابي نبود. محمدرضا گلزار خيلي دير به سريال اضافه شد و از آن جايي كه تركيب بازيگران و نقش ها مشخص شده بود، نقش بلندي براي او وجود نداشت. براي همين هم از نويسنده ها خواستند نقش كوتاهي را كه گلزار قرار است بازي كند، طولاني تر و مهم تر نشان دهند. نويسنده اصلي مخالفت كرد و نويسنده جديد هم نتوانست با اين تغييرات، كار درستي تحويل دهد. با همه اين اوصاف اما سريال به خاطر زوج گلزار و حيايي، ديده شد. 

حالا اما وضعيت فرق دارد. نيك نژاد از همين اول مي داند دو كاراكتر اصلي دارد و بايد قصه را با اين دو تا جلو ببرد و اين اتفاق معقول تر است. بعيد است يك كار كمدي با گلزار و حيايي و محسن كيايي، جذاب نباشد.از چي بايد بترسيم؟ فصل اول ساخت ايران به خاطر اعمال سليقه هاي غيرتخصصي، وارد شدن ناگهاني يك سوپراستار، آسيب ديد حالا معلوم نيست از اين جور اعمال سليقه ها در فصل دوم هم وجود داشته باشد يا نه.دانلود فصل 2 سريال ساخت ايران

امتیاز:

بازدید:

 

فصل سوم سريال شهرزاد نوعي منحصر به فردترين قسمت اين سريال محسوب مي‌شود. قسمتي كه از لحاظ محتوا غني است و در روايت با پيچش‌هاي داستاني پي در پي، آدرنالين بيننده را به سقف مي‌چسباند. قسمتي كه شهرزاد را از لحاظ كيفي به اوج مي‌رساند و تقريبا در تمام خرده‌داستان‌هايي كه به نمايش مي‌گذارد، بهترين پرداخت ممكن را به مخاطب تحويل مي‌دهد. سريال در ابتدا برايمان روشن مي‌كند كه تلاقي مسير دو خط داستاني «فرهاد» و «شيرين-صابر» كاملا اتفاقي بوده و خبري از شم كارآگاهي ماوراالطبيعي سروان آپرويز نيست. سريال در همين ابتدا نشان مي‌دهد كه داستان بيش از پيش پيچيده شده است و مي‌توان اميدوار بود كه سريال شهرزاد قرار است از شر كليشه‌هاي روايي سريال‌هاي ايراني در پايان‌بندي رها باشد. پس از گفت گوي آپرويز و الياس مستقيم به سراغ فرهاد، صابر و شيرين مي‌رويم؛ جايي كه اين سه خيلي زود و پس از يك مكالمه ساده با يكديگر هم‌پيمان مي‌شوند و قرار مي‌شود با هم‌فكري به سراغ دشمنان مشترك‌شان بروند. هم پيمان شدن اين سه شخصيت حداقل مي‌توانست از نظر ديالوگ‌نويسي كمي پيچيده‌تر و بهتر باشد.

 

در ادامه سريال سراغ پرداخت به خانواده سعادت مي‌رود. خانواده‌اي كه شايد پرداختن به‌ آن غيرمنطقي باشد اما در اين اپيزود پرداخت به اين خانواده موجب پايان يافتن نسبي خط داستاني هوشنگ بود. اتفاقي كه به دليل پيشينه اين شخصيت نه‌تنها منطقي است، بلكه بن‌مايه‌اي اخلاقي هم دارد. با اينكه نحوه خودكشي كردن هوشنگ در نوع خود جالب توجه است و به مفاهيم اخلاقي مانند نتيجه‌ي خيانت به كشور و خانواده هم اشاره دارد اما شيوه‌هاي بهتري هم براي پرداختن به اين اتفاق وجود دارد. ساده‌ترين نمونه اين است كه قباد يا نصرت هوشنگِ مهره سوخته را از بازي حذف كنند. البته نكته‌اي كه در رابطه با حذف اين كاراكتر وجود دارد، يكي اين است كه هوشنگ به واسطه گذشته ذلت‌بارش به مرز جنون رسيد و همين جنون او را به كام مرگ كشاند. نكته بعد اين كه كاراكتر هوشنگ با تمام اعمالي كه انجام داده بود، از دنيا پاك نشد، بلكه به نحوي پايش در دنيا بند ماند. نكته‌ي مهم و آخر هم اينكه اين حذف كاراكتر هوشنگ مي‌تواند نشانه‌اي بر اين باشد كه سازندگان حواس‌شان به پايان سريال است و كم‌كم دست به كار شده‌اند تا نقشه‌هايشان را براي پايان‌بندي سريال شهرزاد پياده كنند.

 

سريال شهرزاد دقيقا پس از ماجراي خودكشي‌شدن هوشنگ، وارد جنايي‌ترين تم خود شد. جايي كه آپرويز براي فرهاد نقشه مي‌چيند و فرهاد به واسطه همان نقشه به حساب سرهنگ تيموري مي‌رسد. سكانسي كه به كمك فلش بك‌هاي ذهن آپرويز درباره وقايع پيشين، توانست ارتباط خوبي با مخاطب برقرار كند و بيننده را به خوبي در متن ماجرا قرار دهد. جايي كه فرهاد و صابر با يك نقشه حساب شده و كلاسيكِ بزن بهادري سرهنگ تيموري را مي‌دزدند و يكي از بهترين نمايش‌هاي ممكن را براي بازجويي‌اش اجرا مي‌كنند. ماجرايي كه به رويارويي نماد آزادي‌خواهي (فرهاد) و نماد فساد (سرهنگ تيموري) منجر مي‌شود و در متنش فرهاد بازجويي از بي‌گناهان را كاري حقيرانه مي‌داند و در اقدامي كاملا نمادين، نامه اعمال شرارت‌بار تيموري را روي درجاتش سنجاق مي‌كند. در انتها نيز غيرقابل پيش‌بيني‌ترين فرضيه براي مرگ تيموري به حقيقت تبديل مي‌شود و او به دست سرهنگ آپرويز به قتل مي‌رسد. قتلي كه باز هم به واسطه بازي بي‌نقص امير جعفري و البته مصطفي زماني و اميرحسين فتحي به يكي از سكانس‌هاي منحصربه‌فرد شهرزاد تبديل شده است.

 

همين بسنده نمي‌كند و در يك پيچش ديگر، اكرم تصميم مي‌گيرد به شهرباني برود و براي نجات فرزندش همه چيز را لو بدهد تا كار براي آپرويزي كه در دوران شانسش بود، در يكي از سخت‌ترين حالات ممكن قرار بگيرد. در سكانس اعترافات اكرم مانند سكانس بيمارستان شاهد فلش بك‌هايي به گذشته بوديم. البته هرچه فلش بك گذشته آپرويز در روند شكل‌گيري ارتباط مخاطب و سريال موثر بود، ديگر فلش‌بك هاي اپيزود غير ضروري بودند. چرا كه سريال بايد به مخاطبش فضاي فكر كردن بدهد و باعث شود مخاطب با فكر كردن روي مفاهيم سريال با آن ارتباط برقرار كند و استفاده بيش از اندازه از المان‌هايي مانند فلش‌بك جلوي اين امر را مي‌گيرد.

 

قسمت سيزدهم از فصل سوم سريال شهرزاد با پرداخت به خرده داستان‌ها، حذف درست شخصيت‌ها و روايت محكم، تبديل به يكي از بهترين اپيزودهاي اين سريال شد. اين اپيزود با اين كه از مشكلاتي هم رنج مي‌برد اما به خوبي مخاطب را درگير مي‌‌كند و با پايان‌بندي خود به مخاطب هفت روز وقت مي‌دهد تا براي چند اپيزود باقي‌مانده‌ي سريال، فرضيه‌پردازي كند.

امتیاز:

بازدید:

 

 

اين مطلب بيش از آنكه تحليل فيلم گشت دو باشد بررسي موشكافانه علت توجه مخاطبين به آثار كمدي است. اينكه چرا در كشور ايران تا اين حد فيلم‌هاي كمدي تحريك‌كننده هستند و معمولاً فروش بالايي دارند. مواد لازم جهت جذب مخاطب يك شخصيت يا گروه احمق است. چند مرد كه از جامعه دور بوده‌اند (زندان معمولاً بهانه خوبي است) و همين حماقت باعث مي‌شود بين آن‌ها شوخي كلامي به وجود آيد. نكته دوم استفاده ابزاري از زنان است. در ديدگاه اين فيلم‌ها زن مفهوم والايي ندارد و به عنوان آنچه كه قهرمانان (همان احمق‌ها) به دنبالش هستند در فيلم گنجانده مي‌شوند. زناني كه دست‌نيافتني‌اند و اين رسيدن نياز به عمل قهرمانانه (بخوانيد بزن و بهادر بازي) دارد. حال تفاوتي ندارد كه زن سرمايه‌داري بيوه باشد يا گروه موسيقي يا دانشجو، مهم آن است كه همسايه باشد و مجرد. مهمترين مسائلي كه در اين شكل سينما از آن سخن مي‌رود نيز از نياز جامعه برگرفته شده است يعني پول. قهرمان‌ها به دنبال پول هستند و به راحتي هم به آن دست پيدا مي‌كنند چون درست است كه گروهي احمقند اما فراموش نكنيد كه دست بالاي دست بسيار است و هدف نويسنده در پيرنگ به هر قيمتي بايد به دست آيد. چند اشاره سياسي بي‌دليل و نامربوط به كليت ماجرا (اصلاً ماجراي كلي مگر وجود دارد؟)، تيكه‌هاي سياسي دم دستي و شوخي‌هاي مثبت ۱۸ هم كه به متن اضافه شود خود‌به‌خود تصور مهم بودن و جسور بودن اثر القا خواهد شد و فيلم از يك كمدي سخيف به يك فيلم ساختارشكن تبديل خواهد شد.

سراغ سينماي هند برويم. اغلب فيلم‌ها درباره جوان عاشق پيشه‌اي است كه مي‌خواهد به زني برسد اما براي آن نياز به پول دارد. او درگير ماجراي خطرناكي مي‌شود و در راه رسيدن به پول، عشق يا دختر مورد علاقه‌اش كتك مي‌خورد و تا مرز مرگ مي‌رود و در پايان هم به معشوق مي‌رسد يا نمي‌رسد. در گشت ارشاد يك (كه بدون شك نمونه بهتري نسبت به قسمت دومش است) همچين الگويي وجود دارد. سه احمق زرنگ در مسيرشان به زن‌ها دل مي‌بندند و براي رسيدن به آن‌ها بايد به پول برسند يا اينكه در بازي خطرناكي وارد شوند كه با جانشان بازي مي‌كند. الگو در قسمت دوم هم به همين شكل است. آش دست پخت كارگردان از موارد ذكر شده تشكيل شده كه در تاريخ سينما ثابت شده كه پولساز است. ديگر، بحث در مورد كليشه بودن، تكراري بودن، نبود قصه مركزي واحد و درگير كننده، شخصيت‌پردازي مرتبط با داستان اصلي و همه و همه بي مورد است. فيلم عملاً با هدفي جز سينما ساخته شده و درست در نقطه‌اي كه مواد لازم ذكر شده به هر طريق ممكن تهيه شد، فيلم ساخته مي‌شود و فروش خود را هم مي‌كند. سطح توقع مخاطب هم بالاتر از اين نخواهد رفت چون عملاً نمونه‌هاي بهتري وجود خارجي ندارد كه بتواند رقيب را از صحنه بيرون كند. از اجاره نشين‌ها ساخته داريوش مهرجويي و چند نمونه خوب ديگر كه گذر زمان عيارشان را مشخص كرده و تبديل به اثري ماندگار شده‌اند بگذريم، سينماي ايران سال‌هاست كمدي درجه يك و خوبي به خود نديده است.

فيلم پر از اتفاق و حادثه است. سه شخصيت در خيابان با ماشين مي‌روند كه تصادف مي‌كنند. اين تصادف باعث مي‌شود پولاد كيميايي كه حافظه‌اش را از دست داده محل خفاي دشمن ساعد سهيلي را كشف كند. راستي اگر حافظه او پاك شده چرا تصميم مي‌گيرد وارد گروه احمق‌ها شود و با آن‌ها هم مسير شود؟ از آن مهمتر اين چه نيروي شگفتي است كه هر كجاي داستان كه نويسنده اراده كند از اسرار خبر مي‌دهد و هر كجا كه نكند نمي‌دهد. دشمن قهرمان‌هاي داستان در مسير داستان بسيار مخوف و ترسناك جلوه مي‌كند اما در انتهاي ماجراي، بي‌دست و پا همه طلاها را تحويل قهرمان‌ها مي‌دهد. چرا؟ چون نويسنده حوصله آن را ندارد كه زحمت بيشتري به خود براي افزايش كشمكش يا سطح درگيري بدهد. بلاخره مردم از فيلم حمايت خواهند كرد و افزايش سطح كشمكش گاهاً به ضرر فروش فيلم هم خواهد بود. در نتيجه مهمترين موقعيت‌هاي كمدي فيلم دستشويي گرفتن غيب‌گو موقع شكار يا خالي‌بندي‌هاي ساعد سهيلي براي دختر ساززن است كه عقبه‌ ‌آن به ممل آمريكايي و امثالهم بازمي‌گردد.

اما چرا مخاطب اين نوع از سينما را دنبال مي‌كند؟ مشخصاً به دليل نبود قصه مركزي واحد كه درگيركننده باشد اغلب مخاطبين پس از اتمام فيلم چيز ارزشمندي دستگيرشان نشده و براي ارضاي حس رضايتمندي خود مجبورند به شوخي‌ها و تيكه كلام‌هاي مثبت ۱۸ فيلم اشاره كنند و جسارت فيلمساز را در استفاده از اين كلمات تحسين كنند. يا تيتراژ انتهايي فيلم را مثال بزنند كه همچون نماي پاياني فيلم از فيلم‌هاي جيمز‌باند گرته‌برداري شده و تا به حال كمتر در سينماي ايران ديده شده است. حال آنكه اگر سينما قرار باشد به چند شوخي و بذله‌گويي تقليل پيدا كند كه سريال‌هاي تلويزيوني يا شبكه خانگي در اين زمينه موفق‌تر هستند. مشكل بزرگ به اين بازمي‌گردد كه فيلمساز وقتي پس از ساختن قسمت يك فيلمش فروش قابل ملاحظه‌اي كند و اعتبار خود و عنوان فيلمش را دريافته باشد و همچنين بداند كه مخاطبين به دنبال چه به سينما مي‌آيند، بدون داشتن پيرنگي دقيق يا قصه‌اي جذاب با دستمالي شوخي‌ها و ايده‌هاي فيلم قبلي كه موفق هم بوده است سراغ قسمت تازه مي‌رود و در اين بازي حلقه دوم ماجرا كه مخاطبين هستند بيشترين كمك را به باقي ماندن اين شكل از ابتذال در سينما مي‌كنند. اين ماجراي غم‌انگيز تبديل به مسئله تخم‌مرغ و مرغ شده است. سرمايه‌داران و تهيه‌كننده‌ها به دنبال فيلم‌هاي كم‌ريسك براي سرمايه‌گذاري هستند و طبق شواهد، كمدي‌هاي مبتذل بهترين فروش را در سينماي ايران داشته‌اند. از طرفي عامه مردم سينما را براي تفريح و خنديدن محل مناسبي مي‌بينند و لاغير. در نتيجه تمايل بيشتري براي ديدن اين‌چنين فيلم‌ها دارند. سوال اينجاست كه مگر سينماي ايران به جز كمدي‌هاي مبتذل و فيلم‌هاي اجتماعي اشك‌آور در طول سال چند اثر با فضايي متفاوت دارد كه بتواند سليقه‌ مخاطب را تغيير دهد و جريان اصلي سينما، تهيه كننده و مخاطب را به جهت ديگري بكشاند؟

سراغ شخصيت‌هاي همسايه برويم. اگر همه زنان فيلم حذف مي‌شدند فيلم چه ضربه‌اي مي‌خورد؟ وقتي خانه پلمب مي‌شود، شخصيت‌ها پس از تصادف ماشين به خانه دختران مجرد مي‌روند تا پولاد كيميايي بار ديگر شوخي دستمالي شده قسمت قبل (خوردن يك نفس نوشابه) را تكرار كند و پس از آن يادش بيايد كه دشمن دقيقاً در چه موقعيت جغرافيايي قرار دارد. اگر اين اتفاق در پارك رخ مي‌داد فيلم چه ضربه مشخصي مي‌خورد؟ اما مشكل از اين هم حاد‌تر است. فيلم با رهايي از زندان آغاز مي‌شود. حاجي ديگر علاقه كمتري به خلاف دارد و جامعه نيز تغيير كرده است. تا اينجا الگوي مشخصي به ذهن تداعي مي‌شود اما از اين مرحله به بعد عملاً در فيلم اتفاق مهمي نمي‌‌افتد. آيا واقعاً يك فيلم سينمايي ساخته شده كه قصه اصلي آن فالگيري و غيب‌گويي است؟ چه خطر يا همذات‌پنداري در اين شكل از داستان وجود دارد؟‌ فيلم عملاً قصه‌اش شروع نمي‌شود و مخاطب در گير و دار آنكه چه چيز قابل پيگيري در فيلم وجود دارد مجبور است به شوخي‌هاي ساده شخصيت‌ها بخندد تا احساس نكند پولي كه بابت بليط داده هدر رفته است.

امتیاز:

بازدید:

 

فيلم گنجشكك اشي مشي خلاصه داستان :اپيزود اول (بن بست) : نوجوان 15 ساله‌اي كه پس از سه سال زنداني بودن از كانون اصلاح و تربيت آزاد مي‌شود قادر نيست تا ردي از مادرش كه خود را از او مخفي مي‌كند، بيابد.

اپيزود دوم (نفس): درباره نسيبه است كه با آزاد شدن شوهرش از زندان مجبور است دخترش را كه سال‌ها پيش به سپيده واگذار كرده پس بگيرد.

اپيزود سوم (مرا بشنو) : درباره نرگس دختر ناشنواي پانزده ساله اي است كه نوجواني موفق و مورد توجه است.اما پدرش قصد دارد او را به اجبار به عقد عليرضا درآورد و اين ازدواج اجباري به معني فرو ريختن كاخ آرزوهاي نرگس است.
نام فيلم : گنجشكك اشي مشي

كارگردان : مسعود كرامتي، غلامرضا رمضاني و وحيد نيكخواه آزاد

فيلمنامه : وحيد نيكخواه آزاد

تهيه كننده : بنياد سينمايي فارابي

كشور : ايران      

زبان : فارسي         

دانلود فيلم مصادره
دانلود فيلم عصباني نيستم
دانلود قسمت دوم سريال ممنوعه
دانلود قسمت سوم سريال ممنوعه
دانلود قسمت اول سريال ممنوعه
دانلود سريال ممنوعه
دانلود فيلم لونه زنبور
دانلود فيلم آذر
دانلود فيلم قاتل اهلي
دانلود فيلم خفگي
دانلود فيلم صفر تا سكو
دانلود فيلم شكلاتي
دانلود فيلم تابستان داغ
دانلود فيلم لاتاري
دانلود فيلم سد معبر
دانلود فيلم فراري
دانلود فيلم هاري
دانلود فيلم ايراني
فيلم ايراني
ابزار وبلاگ
تعبير خواب
رئال
 امروز
كوتاه كننده لينك
عكس پروفايل

امتیاز:

بازدید:

امتیاز:

بازدید:

امتیاز:

بازدید: