درام در سينما
درام از اين جنبه ميتواند به معني يك نمايش تئاتري و يا نمايش رويدادهاي داستاني براي گروهي از تماشاچيان باشد.
اگر بخواهيم به زباني دقيقتر حرف بزنيم، درام هنري تقليدي است كه از عوامل متعددي چون روايت داستاني، شخصيتها، صحنهآرايي، بازيگري، افكت، لباس، ديالوگ و غيره تشكيل ميشود.
با اين حال، هر نوع نمايشي را ميتوان دراماتيك ناميد. مارتين اسلين (Martin Esslin) معتقد است پانتوميم، سيرك، تئاتر خياباني، اپرا، سالن كنسرت موسيقي، كاباره، رخدادها و هنرهاي نمايشي در چارچوب درام و دراماتيك بودن ميگنجند، اما در عين حال، در برخوردي دقيقتر، برخي از ويژگيهاي دراماتيك بودن را نيز ندارند.
برخي مواقع نمايشهايي نظير رژه ارتش، كنسرتها، مسابقات فوتبال و كارناوالهاي خياباني هم درام ناميده ميشوند كه اين موضوع به ابهام موجود در مورد توصيف درام ميافزايد. دو جزء اصلي كه در تمامي صورتهاي درام يافت ميشوند، عنصر اجرا و بازيگري در حضور تماشاگر است.
بيشتر مفسران معتقدند درام در آيينهاي مذهبي و مراسم يونان باستان ريشه دارد. با پيچيدهتر شدن اين آيينها و افزايش جنبههاي نمايشي آنها، تمايز بين شركتكنندگان و كساني كه در آن شركت نداشتهاند، در واقع در تمايز قائل شدن بين بازيگران و تماشاچيان نمود پيدا كرده است.
رفته رفته نوعي تئاتر غير مذهبي كه در آن عناصر آييني كمتر ديده ميشد، به وجود آمد. عملكرد اصلي اين نوع تئاتر، سرگرم كردن تماشاچيان بود و به اين منظور از نمايشنامهنويسان، هنرپيشگان و عوامل حرفهاي صحنه استفاده ميكرد. درام تا قبل از ظهور فناوريهاي توليد فيلم در قرن بيستم، كماكان با صحنة تئاتر پيوند خورده بود. امروزه مردم درام را بيشتر به وسيلة صفحه و پرده نمايش ميبينند تا بر صحنة تئاتر.
شخصيت دراماتيك فيلم، در نظريه انتقادي، كمتر به تنهايي مورد توجه قرار گرفته و عمدتاً تحتالشعاع مقولاتي چون نظريه، بازيگري، نظريه مولف، نظريه ژانر و يا نظريه روايت قرار داشته است.
از آنجا كه فيلمهاي بلند داستاني صورتي از درام هستند، نظريهپردازان فيلم براي توصيف ژانرهاي مختلف و عناصر سينمايي ترجيح دادهاند از عبارتهايي ديگر استفاده كنند. ملودرام در اين ميان يك استثنا است.
ملودرام كه از واژه درام مشتق شده، از دهه 70 به بعد در توصيف فيلمهاي عاشقانه، عاطفي و احساسبرانگيز به كار رفته است.
نظريه فيلم هميشه تلاش كرده است تا بر تفاوتها تأكيد كند و شباهتهاي بين فيلم داستاني و ديگر صورتهاي دراماتيك را كمرنگ جلوه دهد. نظريهپردازان درام از دهه 80 در رشتههاي ديگري چون مطالعات تئاتر و مردمشناسي، اين افكار تعجبآميز را به چالش خواندهاند.
آنها معتقدند سينما بر پايه سنتهاي نمايشي متعددي از جمله تئاتر، سالنهاي كنسرت موسيقي و كاباره ساخته شده است كه هر كدام بر صورت فيلم و محتواي آن تأثير گذاشتهاند. ويكتور ترنر در كتاب انسانشناسي اجرا (anthropology of (performance ميگويد: درامها و ديگر ژانرهاي نمايشي معمولاً نوعي هماهنگسازي يا اركستراسيون رسانهاي هستند و نه بيان به وسيلة يك رسانه واحد.
از سوي ديگر، در مطالعات تلويزيوني، سابقه و تاريخچه تلويزيون در تئاتر و سينما جستجو ميشود و همانگونه كه گفته شد، درام به عنوان يك واژه به طرز گستردهاي مورد استفاده قرار ميگيرد و معاني فراواني دارد. بيشتر شبكههاي بزرگ تلويزيوني درامهاي تلويزيوني ميسازند يا سفارش توليد آنها را ميدهند.
فيلمها و سريالهاي درام، برنامههايي داستاني هستند كه تمامي عناصر صحنه تئاتر و بازيگري را دارند. درامهاي تلويزيوني غالباً به ژانرهاي گوناگون از جمله درامهاي تاريخي، جنايي، اجتماعي واقعي، كمدي، سريالهاي عامهپسند و غيره تقسيم ميشوند.
واژه درام به طرز فزايندهاي در مورد برنامه مستند تلويزيوني نيز به كار ميرود. مستندهاي تلويزيوني، نوعي بازسازي رويدادهاي واقعي هستند كه مرز بين افسانه و واقعيت را محو و كمرنگ ميكنند. فيلمهاي مستند تلويزيوني از مكانهاي واقعي استفاده و زندگي افراد واقعي را روايت ميكنند. آنها براي انجام اين كار، مواد مستند را به گونهاي نشان ميدهند كه صورت دراماتيك به خود بگيرد.
تمامي فيلمهاي مستند و برنامههاي خبري براي عناوين خبري خود به دنبال رويدادهاي دراماتيك هستند. در اين چارچوب درام به رويدادهايي اطلاق ميشود كه از شدت و غلظت عاطفي بالايي برخوردار باشند.
رويدادهايي چون جنگ، قحطي، جنايت، رسوايي سياسي، تروريسم و فجايع مختلف، ارزش خبري دارند. در واقع، ارزشهاي خبري و فيلمهاي خبري حكم نمايش را دارند و مجريان و گزارشگران نقش بازيگران را ايفا ميكنند و اين در حالي است كه مخاطبان در جايگاه هميشگي خود نشستهاند.
دانلود فيلم سينمايي و سريال جديد ايراني و خارجي و كره اي رايگان با لينك مستقيم در سايت من و تو اوكي
دانلود فيلم سينمايي و سريال جديد ايراني و خارجي و كره اي رايگان با لينك مستقيم در سايت من و تو اوكي
برچسب: ،