آييننامه چيست
تاريخ : 1384.04.08
وزارت كشور
هيأتوزيران درجلسه مورخ 1384.3.18 بنابه پيشنهاد مشترك وزارتخانههاي راه و
ترابري و كشور و بهاستناد بند (4) ماده (18) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي
دولت ـ مصوب 1380 ـ، آييننامه راهنمايي ورانندگي را به شرح ز ير تصويب نمود:
آييننامه راهنمايي و رانندگي
فصل اول - تعريفها
ماده 1- اصطلاحاتي كه در اين آييننامه، دستورالعملها و پيوستمربوط به كار رفته
اند، داراي معــانيمشروح زير ميباشند:
1 ـ آزادراه:
آزادراه به راهي گفته ميشود كه حداقل داراي دو خط اتومبيل رو و يك شانه حداقل به
عرض سه متر برايهر طرف رفت و برگشت بوده و دو طرف آن به نحوي محصور بوده و در
تمام طول آزادراه از هم كاملامجزاباشد و ارتباط آنها با هم تنها به وسيله راههاي
فرعي كه از زير يا بالاي آزادراه عبور كند تأمين شود و هيچ راهديگري آن را قطع
نكند.
2ـ ابطال گواهينامه:
سلب اعتبار قانوني گواهينامه رانندگي.
3ـ اتومبيل:
هرنوع خودرو كه لااقل داراي دو چرخ در جلو و دو چرخ ديگر در عقب بوده و براي حمل
بار يا انسان بهكار رود.
نمونه سوالات آيين نامه راهنمايي و رانندگي با جواب pdf
نمونه سوالات آيين نامه راهنمايي و رانندگي با جواب
4ـ اتومبيل آموزشي:
خودرويي است كه براي آموزش رانندگي اختصاص داده شده و بايد داراي دو پدال كلاچ و
دو پدال ترمز،دو آيينه، تابلوي ويژه روي سقف و علا يم مشخص روي بدنه و متعلق و يا
تحت پوشش يكي ازآموزشگاههاي مجاز آموزش رانندگي باشد.
5 ـ اتومبيل مدارس:
خودرويي جمعي است كه براي رفت و آمد دانش آموزان مدارس اختصاص داده شده است و
داراي رنگو علايم مشخص كننده ميباشد.
6ـ ارتفاع چراغ:
فاصله مركز چراغ خودرو بدون بار يا مسافر تا كف راه.
7 ـ اعتبار برگ معاينه فني:
زمان درج شده در متن برگ معاينه فني وسيله نقليه است.
8 ـ اوراق كردن وسيله نقليه:
عبارت است از جدا كردن قطعات اصلي وسيله نقليه، امحاي شمارههاي شناسايي (درمورد
شاسي بهصورت برش) و بريدن سقف يا ستونهاي اتاق و يا پرس اتاق آن و فك و اخذ
پلاكها و ابطال اسناد مربوط.
9ـ ايستادن:
ايست وسيله نقليه در زمان كوتاه.
10 ـ ايستادن ممنوع (توقف مطلقا ممنوع):
ايست وسيله نقليه براي هر مدت ممنوع است.
11 ـ باركش:
هرنوع خودرويي كه براي حمل بار ساخته شده است و داراي انواع زير است:
الف - كاميون:
وسيله نقليه موتوري باري كه قسمت بارگير آن به صورت پيوسته به كشنده متصل است.
كاميونها به طوركلي با وضعيت حداقل دو محور وجود داشته و ظرفيت حمل 6 تن بار و
بيشتر دارند.
الف ـ 1:
كاميون اتاق دار:
كاميوني كه حداكثر ارتفاع ديواره مقاوم اتاق بار آن از كف اتاق 1.5 متر باشد.
الف - 2 ـ كاميون لبه دار:
كاميوني كه حداكثر ارتفاع ديواره مقاوم اتاق بار آن از كف اتاق 80 سانتيمتر باشد.
الف ـ 3 ـ كاميون تيغه دار:
كاميوني كه قسمت بار آن به وسيله تيغهاي طولي به دو نيمه مساوي تقسيم شده باشد.
الف ـ 4 ـ كاميون كفي:
كاميوني كه قسمت بار آن ديواره نداشته باشد.
الف ـ 5 ـ كاميون سقف دار (مسقف):
كاميوني كه قسمت بار آن به صورت محفظه سرپوشيده ساخته شده است.
الف ـ 6 ـ كاميون يخچال دار:
كاميون سقف داري كه قسمت بار آن داراي تجهيزات سرد كننده باشد.
الف ـ 7 ـ كاميون تانكر (باري مخزني):
كاميوني كه قسمت بار آن به صورت مخزن بسته و براي حمل انواع مايعات ساخته شده
است.
الف ـ 8 ـ كاميون بونكر:
كاميوني كه قسمت بار آن به صورت مخزن بسته و براي حمل انواع جامدات شكل پذير
(فله) ساخته شدهاست.
الف ـ 9 ـ كاميون مخلوط كن (ميكسر):
كاميوني كه قسمت بار آن به صورت مخزن بسته و داراي دستگاه مخلوط كن باشد.
الف ـ 10 ـكاميون كمپرسي:
كاميون اتاق داري كه تخليه بار آن به وسيله دستگاه كمپرس اجام ميشود.
الف ـ 11 ـ كاميونت:
به دو صورت زير وجود دارد:
11-1- خودروي ون باربري:
وسيله نقليه موتوري باري است كه اتاق راننده و اتاق بار به صورت دو محفظه جداگانه
و بر روي يكشاسي باشد و مجموع وزن وسيله نقليه و ظرفيت حمل بار آن از 3.5 تن تا
كمتر از 5 تن است.
11-2 - لوري:
وسيله نقليه موتوري باري است كه اتاق راننده و اتاق بار به صورت دو محفظه جداگانه
و بر روي يكشاسي باشد و مجموع وزن وسيله نقليه و ظرفيت حمل بار آن از 5 تن تا
كمتر از 6 تن است.
الف ـ 12 ـ كشنده:
وسيله نقليه ايست كه يدك و يا نيمه يدك را به دنبال خود كشيده و به حركت در
ميآورد.
الف ـ 13 - وانت دو كابين:
وسيله نقليه موتوري دو منظوره كه اتاق راننده و سرنشينان و اتاق بار به صورت دو
محفظه جداگانه باشد وبراي حمل بار و اشخاص به كار ميرود.
الف ـ 14 ـ وانت يك كابين:
وسيله نقليه موتوري كه اتاق راننده و اتاق بار به صورت دو محفظه جداگانه و بر روي
يك شاسي باشد وبراي حمل بار ساخته شده و مجموع وزن خودرو و ظرفيت حمل بار آن كمتر
از 3.5 تن است.
ب - تريلر (يدك):
عبارت از وسيله نقليه است كه با يك وسيله نقليه موتوري كشيده ميشود.
پ - نيمه تريلر (نيمه يدك):
عبارت از يدكي است كه به يك وسيله نقليه ديگر به طوري متصل ميگردد كه بخشي از وزن
بار آن بهوسيله كاميون يا كاميونهاي كشنده حمل ميشود.
12 ـ برگ يا برچسب معاينه فني:
گواهي انجام معاينه فني كه از سوي ستادهاي معاينه فني خودرو يا مراكز فني مجاز
صادر و برگه بهدرخواست كننده تحويل و برچسب به سمت راست شيشه جلو الصاق ميگردد.
13 ـ بزرگراه:
راهي است كه حداقل داراي دو خط عبور در هر طرف بوده و ترافيك دو طرف آن به وسيله
موانع فيزيكياز هم جدا شده باشد و به طور معمول داراي تقاطعهاي غير همسطح است.
بزرگراه ميتواند تعداد معدودي تقاطع همسطح كنترل شده داشته باشد.
14 ـ پلاك:
قطعه فلزي است با ابعاد، طرح و رنگهاي زمينه مختلف كه شماره روي آن حك ميشود و
انواع آنعبارتند از:
شخصي، دولتي، عمومي، سياسي، سرويس، كنسولي، نظامي- انتظامي، تعميري، گذر
موقت، بينالمللي ،ترانزيت، كشاورزي - عمراني و ويژه.
15 ـ پلاك غير مجاز:
پلاكهاي غير مجاز عبارتند از:
الف - پلاكي كه به موجب آگهي قبلي معاونت راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي جمهوري
اسلامي ايران،كه از اين پس در اين آييننامه به اختصار راهنمايي و رانندگي گفته
ميشود، بايد تجديد گردد.
ب - پلاكي كه در كشور خارجي روي وسيله نقليه نصب شده و پس از ورود به ايران با
وجود سپري شدنمدت اعتبار آن تعويض نشده باشد.
پ - پلاك بينالمللي كه براي مسافرت با اتومبيل به خارج از كشور از سوي راهنمايي و
رانندگي صادر و بهاتومبيلهاي پلاك داخلي داده ميشود و استفاده از آن در كشور
ممنوع است.
ت - پلاكي كه اشخاص در ارقام و مشخصات اوليه آن تغيير ايجاد كنند و يا پلاك وسيله
نقليه ديگري بهيك وسيله نقليه الصاق گردد و يا براي آن پلاك تقلبي به كار برده
شود.
ث - پلاك دست ساز و دست نوشتهاي كه بدون مجوز راهنمايي و رانندگي به كار برده
ميشود.
ج - پلاك خودرويي كه با اعلام مراجع صلاحيت دار فرسوده اعلام ميشود.
16 ـ پليس راه:
واحدهايي از راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران كه نظارت و
كنترل بر اجرايقوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي در جادههاي كشور دارند.
17 - پليس مدرسه:
دانش آموز آموزش ديدهاي كه با لباس ويژه و تجهيزات تعيين شده از طرف مسؤوين مدرسه
براي عبورايمن دانش آموزان از عرض سواره رو راهها مأمور ميگردد.
18 - پياده:
شخصي غيرسوار كه بــدون استفاده از هيچ نوع وسيله نقليه موتوري يا غير موتوري حركت
مينمايد و يامبادرت به جا به جايي كالسكه، چرخ دستي، جامه دان، سبدهاي چرخ دار
و مانند آن مينمايد.
19 - پياده رو:
بخشي جدا شده از خيابان كه در امتداد آن واقع شده و براي عبور و مرور پيادگان
اختصاص يافته است.
20 - پيـــچ (قوس افقي):
انحراف مستقيم راه در سطح افق.
21 - ترافيك (شدآمد):
آمد و شد وسايل نقليه و اشخاص و حيوانات در راه ها.
22 - تراموا (قطار خياباني):
قطاري شهري است كه به طور معمول در خطوط ريلي واقع در سطح سواره رو وسايل نقليه
ديگر حركتمينمايد.
23 ـ تقاطع:
محدودهاي است كه در آن دو يا چند مسير به صورت همسطح يا غير همسطح با يكديگر
تلاقي ميكنند.
24 - توقف:
ايست وسيله نقليه در زمان طولاني بدون حضور راننده.
25 - توقف سنج (پاركومتر):
دستگاهي است كه با انداختن سكه يا پرداخت حق توقف، استفاده از كارتهاي اعتباري
يا روشهايديگر، اجازه توقف را در زمان معين به خودرو ميدهد.
26 - توقف ممنوع (پاركينگ ممنوع):
توقف وسيله نقليه ممنوع است، جز براي سوار و پياده كردن، مشروط به استقرار
راننده در پشت فرمان.
27 - توقيف گواهينامه رانندگي:
اخذ و ضبط گواهينامه رانندگي و محروم نمودن موقت دارنده از مزاياي قانوني آن.
28 - جاده:
راه خارج از شهر براي عبور و مرور.
29 - جاده اصلي:
راهي است كه در برخورد با راه ديگر به طور معمول عريض تر است و با نصب علايم
راهنمايي و رانندگي،اصلي تلقي ميگردد.
30 - جاده خصوصي:
راهي كه اشخاص يا مؤسسات براي كاربرد شخصي ساخته اند و استفاده ديگران از آن منوط
به اجازهمالك است.
31 - جاده فرعي:
راهي كه از راه اصلي منشعب شده و يا به آن ميپيوندد و به طور معمول كم عرض تر است
و با نصب علايمراهنمايي و رانندگي، فرعي تلقي ميشود.
32 - چراغ توقف (چراغ ترمز):
عبارت از چراغهايي است كه هنگام به كار بردن ترمز پايي براي كاهش سرعت يا توقف به
كار ميرود تاتوجه لازم را به استفاده كنندگان از راه در پشت سر وسيله نقليه بدهد.
33 - چراغ جانبي جلو (چراغهاي كوچك جلو):
عبارت از چراغهايي است كه حضور وسيله نقليه و عرض آن را از سمت جلو نشان ميدهد.
34 - چراغ جانبي عقب (چراغهاي كوچك عقب):
عبارت از چراغهايي است كه حضور وسيله نقليه و عرض آن را از سمت عقب نشان ميدهد.
35 - چراغ جانبي وسايل نقليه طويل:
عبارت از چراغهايي است كه در امتداد طول وسايل نقليه طويل به كار ميرود تا
رانندگان وسايل نقليهديگر قادر به تشخيص طول آن شوند.
اين چراغها براي هر دو طرف در نظر گرفته شده و در قسمت عقب قرمز رنگ و در قسمت
جلو زرد رنگميباشند و در حدود هر 3 متر از طول وسيله نقليه نصب ميشوند.
36 - چراغ دنده عقب:
عبارت از چراغي است كه راننده وسيله نقليه به كار ميبرد تا راه را به طرف عقب
وسيله نقليه روشن كردهو به اين ترتيب به ديگر استفاده كنندگان از راه اخطار نمايد
كه وسيله نقليه در حال راندن به عقب بوده و ياميخواهد به عقب براند.
37 - چراغ رانندگي (نور بالا):
عبارتست از چراغهايي كه جلوي وسيله نقليه را تا فاصله دور روشن ميكند.
38 - چراغ راهنما:
عبارت از چراغي است كه راننده وسيله نقليه به كار ميبرد تا به ديگر استفاده
كنندگان از راه اخطار نمايدكه راننده قصد تغيير جهت به راست و يا چپ، گردش و يا
توقف را دارد.
39 - چراغ عبور (نور پايين):
عبارتست از چراغهايي كه جلو وسيله نقليه را در فاصله نزديك روشن ميكند و موجب
خيره شدن چشميا ناراحتي رانندگاني كه از طرف مقابل ميآيند و ديگر استفاده كنندگان
از راه نخواهد شد.
40 - چراغ مـه:
عبارت از چراغي است كه در اتومبيل نصب شده و براي بهتر ديدن راه در هنگام مه و برف
و باران سيلآسا و گرد و غبار و مانند آن به كار ميرود.
41 - چرخ فلزي:
چرخي است كه محل تماس آن با سطح زمين فلزي باشد.
42 - حريم تقاطع:
محدودهاي است در تقاطع راهها كه به منظور سهولت حركت و ايمني تردد اختصاص
مييابد.
43 - حق تقدم عبور:
اولويت حق عبور وسيله نقليهاي نسبت به وسايل نقليه ديگر يا نسبت به پيادگان و
بالعكس.
44 - خط ايست:
خط كشي عرضي است كه در ورودي تقاطع و به منظور تعيين مرز توقف وسايل نقليه پيش از
گذرگاه پيادهبر سطح راه ترسيم ميشود.
45 - خط تغيير سرعت:
نوعي خط عبور كه خودروهاي ورودي به مسير اصلي يا خروجي از آن ميتوانند در طول
آن، سرعت خودرا براي همگرايي و يا واگرايي با جريان ترافيك افزايش يا كاهش دهند.
46 - خط عبور:
بخشي از سواره رو است كه در طول مسير، به عبور يك ستون وسيله نقليه اختصاص يافته و
با خط كشيحدود آن مشخص ميگردد.
يك راه ميتواند در هر جهت يك يا چند خط عبور داشته كه اين خطهاي عبور از سمت
راست به چپ ازشماره يك به بالاشماره گذاري ميشوند.
47 - خط عبور دوچرخه:
عبارتست از مسير ويژه دو چرخه در سطح معابر كه با تابلو، خط كشي و يا رنگ حدود آن
مشخصميگردد.
48 ـ خط كمكي:
خط عبوري است كه به منظور تغيير سرعت، انجام حركات گردشي و يا افزايش ظرفيت راه،
در كنار خطعبور ايجاد ميشود.
49 - خط ويژه:
مسيري است كه به وسيله خط كشي با رنگ متفاوت از خطوط ديگر و يا علايم و يا موانعي
از بقيه مسيرهامشخص گرديده و براي عبور و مرور يك يا چند نوع وسيله نقليه اختصاص
دارد.
50 - خم (قوس عمودي):
انحراف مسير مستقيم راه در سطح قائم.
51 - خودرو:
هر نوع وسيله نقليه قابل حركت در راهها كه نيروي محركه آن از موتور باشد، به
استثناي وسايل نقليه ريلرو و عبارتند از:
الف - سواري:
خودرويي است كه براي حمل انسان ساخته شده و ظرفيت آن با راننده حداكثر 6 نفر است.
ب - سواري استيشن (سفري):
نوعي خودرو سواري است كه فضاي بار با فضاي سرنشين يكسره باشد و ظرفيت آن با راننده
حداقل 7 وحداكثر 9 نفر است.
پ - سواري كار:
اتومبيلي است دو ديفرانسيل كمك دار با اتاق جدا از شاسي يا اتومبيلي كه ظرفيت آن
با راننده بين 10 تا15 نفر باشد.
ت - اتوبوس:
هر نوع وسيله نقليه موتوري مسافربري كه ظرفيت آن با راننده و كمك راننده 27 نفر يا
بيشتر باشد.
ث - اتوبوس برقي:
اتوبوسي كه نيروي محركه آن به وسيله باتري يا نيروي برق تأمين ميشود.
ج - اتوبوس دو طبقه:
وسيله نقليه موتوري مسافربري كه قسمت حمل مسافر آن در دو طبقه جداگانه روي هم و با
يك سازهمشترك بوده و ظرفيت آن با راننده حداقل 27 نفر است.
چ - ميني بوس:
خودروي مسافربري است كه ظرفيت آن با راننده بين 16 تا 26 نفر ميباشد.
ح - تراكتور:
نوعي خودرو است كه براي كارهاي كشاورزي، صنعتي و عمراني مانند شخم زدن، حفاري،
بارگيري وكشيدن دنباله بند و غيره به كار ميرود.
52 - خيابان:
راه عبور و مرور در محل سكونت و فعاليت مردم كه عرض آن بيش از 6 متر باشد.
53 - خيابان اصلي:
راهي است كه در برخورد با راههاي ديگر عرض سواره روي آن بيشتر است و يا با نصب
علايم راهنماييو رانندگي، اصلي تلقي شده و در غير اين صورت در سمت راست راه ديگر
قرار دارد.
54 - خيابان فرعي:
راهي است كه در برخورد با راههاي ديگر، عرض سواره روي آن كمتر است و يا با نصب
علايم راهنماييو رانندگي، فرعي تلقي شده و در غير اين صورت در سمت چپ راه ديگر
قرار گرفته باشد.
55 ـ دستگاه تهويه:
به دستگاههايي اعم از پنكه، كولر و يا بخاري گفته ميشود كه هواي درون وسيله
نقليه را جا به جا و يادماي آن را كاهش يا افزايش دهد.
56 - راننده:
كسي كه هدايت وسيله نقليه موتوري و غير موتوري و همچنين حركت دادن حيوانات را به
صورت واحديا گله و رمه بر عهده داشته باشد.
57 - راه:
عبارتست از تمامي سطح خيابان، جاده، كوچه و كليه معابري كه براي عبور و مرور
عموم اختصاص دادهميشود.
58 - راه آهن:
ريــلهاي آهني موازي ثابتي كه قطار و وسايل نقليه ريلي ديگر بر روي آن حركت
ميكنند.
59 - راه عمومي:
به راههايي گفته ميشود كه براي عبور و مرور عموم مورد استفاده قرار ميگيرد.
60 - روز:
از طلوع تا غروب آفتاب.
61 - سازنده وسايل نقليه:
شخص يا مؤسسه يا كارخانهاي كه وسايل نقليهاي را كه مطابق آييننامه بايد شماره
گذاري شود ميسازد،يا قطعات ساخته شده آنها را سوار (مونتاژ) مينمايد.
62- ستاد معاينه فني:
تشكيلات متمركز براي برنامهريزي، هدايت، نظارت و كنترل فعاليت مراكز فني معاينه
خودرو و مراكزمعاينه فني مجاز كه از سوي شهرداريها و سازمان راهداري و حمل و نقل
جادهاي ايجاد ميگردد.
63 - سطح روشن:
در مورد چراغها عبارت از سطح قابل ديدي است كه نور از آن منتشر ميشود و در مورد
منعكس كننده نورعبارت از سطح قابل ديدي است كه نور را منعكس ميكند.
64 - شانه راه:
بخشي از بدنه راه است كه در دو طرف خطهاي عبور رفت و برگشت قرار داشته و براي
توقف اضطراريوسايل نقليه به كار ميرود.
65 - شب:
از غروب تا طلوع آفتاب.
66 - شماره وسيله نقليه:
عدد يك يا چند رقمي و حروفي كه از طرف راهنمايي و رانندگي روي پلاكهاي ويژه منقوش
و در عقب وجلوي وسيله نقليه نصب ميشود.
67 - شناسنامه خودرو:
سندي است كه مشخصات خودرو، مالك و نشاني كامل محل سكونت وي و تاريخ انتقالات و
تغييراتانجام شده از سوي راهنمايي و رانندگي در آن درج و به آخرين مالك تسليم
ميگردد.
68 - شيب (سربالايي - سرازيري):
تغيير تدريجي ارتفاع سطح تمام شده راه در امتداد طولي مسير.
69 - ظرفيت وسيله نقليه:
وزن بار يا تعداد مسافري كه از طرف كارخانه سازنده با تأييد وزارت صنايع و معادن
براي وسيله نقليهتعيين گرديده است.
70 - علايم:
هر نوع علامت عمودي و افقي مانند تابلو، چراغ راهنمايي و رانندگي، خط كشي، نوشته
و ترسيم، وهمچنين تجهيزات هدايت كننده، سوت و حركت دست و غيره كه به وسيله
مقامات صلاحيت دار براي كنترلو تنظيم عبور و مرور تعيين و به كار برده ميشود.
71 - قطار شهري:
نوعي وسيله حمل و نقل عمومي است كه در شهرها و حومه به جا به جايي مسافر پرداخته و
به طور معمولبا چرخهاي فلزي بر روي ريل حركت ميكند.
72 - قطعات و قسمتهاي اصلي:
كليه قسمتهاي اساسي وسيله نقليه شامل محور، موتـور، شاسي، اتاق و رنگ كه تعويض
آنها باعث تغييرمشخصات اساسي وسيله نقليه ميگردد.
73- كارت پارك:
كارت يا برگهاي است كه با پرداخت پول تهيه ميگردد و به وسيله آن اجازه توقف در
مكان و زمان معين بهخودرو دادهشود.
74 - كارت شناسايي خودرو:
كارتي كه مشخصات مالك و وسيله نقليه شماره گذاري شده در آن ثبت و از سوي راهنمايي
و رانندگيصادر و به مالك وسيله نقليه تسليم ميگردد.
75 - كاروان:
كاروان يا خانه سيار وسيله نقليه غير موتوري است كه براي سكونت و يا كار استفاده
شده و عرض آن از2.6 متر و طول آن از 12 متر بيشتر نباشد.
76- كلاه ايمني:
كلاهي است كه راننده و سرنشين موتورسيكلتها آن را براي محافظت سر خود در برابر
ضربات احتماليناشي از بروز سوانح به كار ميبرند.
77 - كمربند ايمني:
تسمهاي كه نيم تنه بالاي راننده و هريك از سرنشينان را تحت كنترل و مهار ايمن خود
قرار ميدهد تا درهنگام ضرورت، همچون كاهش ناگهاني سرعت يا توقف آني خودرو كه
ممكن است ناشي از ترمز يا برخوردبا جسم ديگر يا حوادث ديگر باشد، مانع از جدا شدن
سرنشينان و راننده از صندلي خود و اصابت به شيشهجلو يا ديگر قسمتهاي دروني و يا
پرتاب شدن به بيرون خودرو شود و حداقل داراي دو نقطه اتكا باشد.
78 - كوچه:
راهي در مناطق مسكوني كه عرض آن حداكثر 6 متر باشد.
79- گذرگاه پياده:
گذرگاهي در تقاطع راه ها، امتداد پياده روها، سواره روها، روگذرها يا زيرگذرها يا
هر محل ديگري ازسواره رو كه به وسيله خط كشي يا ميخكوبي يا علايم ديگر، براي عبور
پيادگان اختصاص داده شده است.
80- گواهينامه بينالمللي رانندگي:
گواهينامهاي است كه به اعتبار گواهينامه داخلي طبق مفاد قانون الحاق ايران به
كنوانسيون عبور و مروردر جادهها و كنوانسيون مربوط به علايمراهها ـ مصوب 1354 ـ
توسط راهنمايي و رانندگي صادر ميگردد ومدت اعتبار آن يك سالباشد.
81 - گواهينامه رانندگي (پروانه رانندگي):
اجازه نامه براي رانندگي وسايل نقليه كه از طرف راهنمايي و رانندگي به نام افراد
صادر ميشود.
82 - مجوز رانندگي با وسايل نقليه عمومي:
اعم است از پروانه تاكسيراني، بهره برداري، كارت و يا دفترچه كار (برگ فعاليت)
كه از طرف مراجعصلاحيت دار به نام اشخاص صادر و اجازه رانندگي با وسايل نقليه
عمومي را به آنان ميدهد.
83 - مرجع صلاحيت دار:
وزارتخانه، سازمان، نهاد و ديگر دستگاههاي مسؤو كه به موجب قانون و يا تصويب
هيأتوزيران درموردي خاص وظايف و مسؤوليتهايي به عهده آنها گذاشته شده است.
84 - مراكز فني مجاز:
مراكزي كه به وسيله اشخاص حقيقي يا حقوقي با رعايت ضوابط و مقررات ستاد معاينه فني
وابسته بهشهرداري و يا سازمان راهداري و حمل و نقل جاده اي، حسب مورد براي انجام
معاينه فني وسايل نقليه درونشهري و برون شهري ايجاد ميگردد.
85 - راههاي شرياني درجه يك:
معابري هستند كه در طراحي و بهره برداري از آنها به جا به جايي وسايل نقليه موتوري
برتري دادهميشود.
اين معابر ارتباط با راههاي برون شهري را تأمين مينمايند.
راههاي شرياني درجه يك بر اساس نحوه كنترل دسترسي تقاطعها به دو گروه آزادراه و
بزرگراه تقسيمميگردند كه ضوابط اجرايي آنها را شورايعالي هماهنگي ترافيك شهرهاي
كشور تعيين مينمايد.
86 - راههاي شرياني درجه دو:
معابري هستند كه در طراحي و بهره برداري از آنها به جا به جايي و دسترسي وسايل
نقليه موتوري برتريداده ميشود.
براي رعايت اين برتري حركت پيادگان از عرض خيابان كنترل ميشود.
راههاي شرياني درجه دو شبكه اصلي راههاي شهري را تشكيل ميدهند كه ضوابط اجرايي
آنها راشورايعالي هماهنگي ترافيك شهرهاي كشور تعيين مينمايد و عبارتند از:
الف - شرياني اصلي:
راهي است كه ارتباط بين خيابانهاي جمع و پخش كننده و بزرگراهها را برقرار
ميكند.
در اين معابر فاصلههاي بين تقاطعها نسبت به بزرگراهها كمتر است.
ب - شرياني فرعي (خيابان جمع و پخش كننده):
راهي است كه ارتباط بين خيابانهاي محلي و خيابانهاي شرياني اصلي را برقرار
ميكنند.
در اين خيابانها محل عبور عابران پياده از عرض خيابان بايد مشخص باشد.
87 - راههاي محلي:
راههايي هستند كه در طراحي و بهرهبرداري از آنها نيازهاي وسايل نقليه و عابران
پياده، با اهميت يكساندر نظر گرفتهشود و ارتباط بين كوچهها و خيابانهاي
شرياني فرعي را برقرار ميكنند.
88 - معاينه فني:
بازديد ظاهري و آزمايشهاي فني براي تشخيص اصالت خودرو و سنجش ميزان سلامت فني،
ايمني وزيست محيطي وسيله نقليه.
89 - منطقه ممنوعه:
منطقه و محلي كه آمد و شد وسايل نقليه در آنها به وسيله علايم خاص و يا اعلام قبلي
مراجعصلاحيتدار ممنوع شده باشد.
90 - منعكس كننده نور:
عبارت از بازتاب كنندهاي است كه حضور وسيله نقليه را از طريق انعكاس نوري كه از
چراغ وسيله نقليهديگر به آن تابيدهشود و يا از طريق انعكاس نور محيط، اعلام
ميدارد.
91 - مواد خطرناك:
هر نوع مواد راديو اكتيو، منفجـره، محترقه، مايعات و جامدات آتش زا يا سمي و يا
اسيدي، گازهايفشرده، زباله ويژه و فاضلاب و مانند آن.
92 - موتورسيكلت:
وسيله نقليهاي براي حمل انسان كه داراي دو يا سه چرخ بااتاقك پهلو (سايد كار) يا
بدون آن و مجهز بهيك موتور محركه باشد.
93 - موتورسيكلت گازي (موتور گازي):
موتورسيكلتي است كه هم داراي موتور و هم داراي ادوات پايي براي راندن باشد.
94 - نقص فني:
هر نوع نقصان يا تغيير در وضعيت ظاهري و فني وسيله نقليه كه موجب كاهش ضريب ايمني
در رانندگيو يا افزايش بيش از حد مجاز گازهاي آلاينده هوا و يا آلودگي بيش از حد
مجاز صدا گردد.
95 - واحد انتظامي:
منظور واحدهاي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران كه به صورت پاسگاهها و
كلانتريها در نقاطمختلف كشور مستقر هستند.
96 - وزن با بار:
وزن وسيله نقليه به اضافه وزن بار آن.
97 - وزن بارگيري شده:
عبارت است از مجموع وزن مسافران و كاركنان و محمولات.
98 - وزن بدون بار:
عبارت است از وزن وسيله نقليه بدون راننده و مسافر و بار ولي با مخزن پر از سوخت و
با ابزار و آلاتي كهبه طور معمول وسيله نقليه همراه دارد.
99 - وسيله نقليه:
وسايل موتوري و غير موتوري و موتورسيكلت كه براي جابجايي انسان و كالادر راه به
كار ميرود.
100- وسيله نقليه امدادي:
وسيله ويژه خدمات انتظامي، ترافيكي، پزشكي، آتش نشاني و امداد اضطراري آب، برق
و گاز كه بهوسيله راهنمايي و رانندگي تعيين و با علايم ويژه مشخص ميشود.
101 - وسيله نقليه طويل (Long Vehicle):
وسيله نقليهاي است كه طول آن بيش از 12.5 متر باشد.
102 - وسيله نقليه عمراني:
وسيله نقليه موتوري است كه ويژه انجام كارهاي فني، عمراني و مانند آن ميباشد و
شامل بلدوزر، گريدر،غلطك، اسكريپر (زمين تراش) و غيره است.
103 - وسيله نقليه غير موتوري:
هر نوع وسيله نقليهاي كه نيروي محركه آن از موتور نباشد.
104 - وسيله نقليه فوق سنگين:
انواع خودرو و ادوات مربوط است كه توانايي حمل محمولات وزين با وزن ناخالص بالاتر
از 40 تن وحجيم با حجمي با ابعاد مازاد بر اندازههاي زير را داشته باشد:
طول 16.5 متر، عرض 2.6 متر و ارتفاع 4.5 متر.
105 - وسيله نقليه كشاورزي:
به وسايل نقليه موتوري گفته ميشود كه علاوه بر حمل و نقل خود، ادوات ديگر و
دنباله بندهاي كشاورزيرا نيز جا به جا نموده و يا از نيروي محركه توليدي آنها
براي انجام عمليات مختلف كشاورزي استفاده ميشودو شامل انواع تراكتور، كمباين،
تيلر و ماشينهاي خود كششي ديگر در بخش كشاورزي است.
106 - وسيله نقليه مركب:
عبارت است از چند وسيله نقليه متصل به هم كه به عنوان واحد در راه حركت كنند.
107 - وسيله نقليه مفصل دار:
وسيله نقليهاي است كه شامل يك كشنده و يا وسيله نقليه موتوري و يك نيمه يدك متصل
به آن باشد كه بابار يا محفظه حمل مسافر داراي عرض حداكثر 2.6 متر، طول حداكثر
18.35 متر، ارتفاع حداكثر 4.5 مترو وزن حداكثر40 تن است.
108 - وسيله نقليه موتوري:
هر نوع وسيله نقليهاي كه داراي حداقل يك چرخ در جلو و دو چرخ در عقب بوده و داراي
موتور و سامانهانتقال قدرت است و براي حمل بار يا انسان به كار ميرود كه به آن
خودرو نيز گفته ميشود.
فصل دوم - شماره گذاري
ماده 2- هر وسيله نقليه موتوري و غير موتوري و يدك متصل كه در راهها حركت ميكند
و همچنينوسايل نقليه موتوري ويژه كشاورزي، صنعتي و عمراني بايد داراي شماره
باشند.
رانندگي با وسايل نقليهاي كه شماره يا پلاك نداشته يا داراي شماره و يا پلاك غير
مجاز باشند، ممنوعاست، مگر اين كه پيشتر مجوز حركت از راهنمايي و رانندگي دريافت
كرده و همراه داشته باشند.
مأموران راهنمايي و رانندگي و پليس راه از تردد خودروهاي متخلف از اين ماده، تا
انجام شماره گذاريجلوگيري به عمل خواهند آورد.
تبصره 1- تا زماني كه انجام عمليات شماره گذاري وسايل نقليه كشاورزي، صنعتي و
عمراني به طوركامل از سوي راهنمايي و رانندگي صورت نپذيرفته است و پس از آن، تردد
اين وسايل بر اساس دستورالعمليكه به تأييد وزارتخانههاي كشور و راه و ترابري
ميرسد، انجام خواهد شد.
تبصره 2- خودروها و موتورسيكلتها و دوچرخههاي ساخت داخل و وارداتي از نظر ايمني
و كيفيتبايد استانداردهاي مصوب مؤسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران را دارا
باشند و به علاوه از نظرآلودگيهاي زيست محيطي، استانداردهاي مصوب شورايعالي
حفاظت محيط زيست را رعايت نمودهباشند.
تبصره 3- تشخيص انواع وسايل نقليه غير موتوري كه بايد شماره گذاري شوند با
راهنمايي و رانندگياست، مگر در مواردي كه قانون خاصي وجود داشته باشد.
ماده 3- مالك وسيله نقليه موضوع ماده قبل مكلف است خود و يا به وسيله نماينده
قانوني خود، بامراجعه به نزديكترين واحد شماره گذاري يا مركزي كه به همين منظور
تعيين و اعلام ميگردد، مدارك لازم راارايه نمايد.
واحد شماره گذاري پس از بررسي آنها، اقدام به تخصيص پلاك به شخص و تحويل آن
مينمايد.
نصب پلاك با نظارت نماينده راهنمايي و رانندگي صورت ميپذيرد.
چگونگيانجام شماره گذاري شامل مدارك مورد نياز و خدمات پس از شماره گذاري و عوارض
و مالياتمصوب و مانند آنها در دستورالعمل مربوط از سوي راهنمايي و رانندگي مشخص و
اعلام خواهد شد.
تبصره 1- انواع پلاكها و ابعاد و رنگهاي آنها براي وسايل نقليه مختلف در
دستورالعمل ياد شدهمشخص ميگردد.
تبصره 2- هرگاه اشخاص ديگري در مالكيت وسيله نقليه شريك بوده و يا نسبت به آن حق
عيني داشتهباشند، نام و نشاني دقيق آنان نيز بايد در درخواست قيد شود.
ماده 4- در موارد زير راهنمايي و رانندگي از انجام عمل شماره گذاري خودداري
مينمايد:
الف - در صورتي كه مفاد تبصره (2) ماده (2) رعايت نشده باشد و يا اصالت وسيله
نقليه هنگام بازديد بهوسيله مأموران مربوط تأييد نگردد.
ب - چنانچه مشخصات وسيله نقليه با آنچه در اسناد مربوط ذكر شده مطابقت نداشته
باشد.
پ - اگر تخصيص شماره به نام مالك به دلايل قانوني ممنوع باشد.
ت - چنانچه وسيله نقليه، علايم و تجهيزات پيش بيني شده در اين آييننامه را
نداشته باشد.
ث - هرگاه حقوق دولتي و عوارضي كه به طور قانوني به وسيله نقليه تعلق گرفته
پرداخت نشده باشد.
ج - در صورت نداشتن برگ معاينه فني به استثناي وسايل نقليهاي كه از تاريخ ساخت
آنها دو سال سپرينشده است.
ماده 5- به هنگام نقل و انتقال مالكيت، اوراق شدن و يا از بين رفتن وسيله نقليه،
پلاكها در واحد شمارهگذاري يا مراكز مجاز از روي وسيله نقليه فك و نزد راهنمايي
و رانندگي نگهداري ميشود.
تبصره - در صورت خريد خودرو، صاحب پلاكها يا نماينده قانوني وي بايد براي دريافت
مجوز نصبپلاك بر روي وسيله نقليه خريداري شده به واحد شماره گذاري يا مراكز مجاز
مراجعه نمايد.
ماده 6- اشخاص حقيقي يا حقوقي دارنده پلاك، مكلفند پس از گذشت حداكثر ده روز از
زمان تغييرمحل اقامت يا فعاليت، نشاني و كد پستي خود را به طور كتبي به نزديكترين
واحد شمارهگذاري اعلام نمايند.
مسؤوليتهاي قانوني مربوط به اطلاع ندادن تغيير محل اقامت يا مركز فعاليت به عهده
مالك يا نمايندهقانوني وي خواهد بود.
ماده 7- در صورتي كه وسيله نقليه از سوي مراجع صلاحيت دار توقيف، تمليك، ضبط يا
مصادره شود،بايد مراتب حداكثر ظرف پانزده روز از سوي مرجع مربوط و يا منتقل اليه
يا نماينده قانوني وي به واحدشماره گذاري محل اعلام گردد.
ماده 8- چنانچه پلاك به نام شخص حقوقي باشد، مدير مربوط مكلف است حداكثر ظرف 48
ساعتپس از تاريخ درج آگهي انحلال در روزنامه، مراتب را به نزديكترين واحد شماره
گذاري به طور كتبي اعلامنمايد.
ماده 9- در صورت فوت يا محجور شدن مالك وسيله نقليه، بر حسب مورد، نماينده قانوني
وراث باارائه گواهي تسليم دادخواست حصر وراثت به دادگاه، و يا وصي و يا قيم مكلف
است حداكثر ظرف مدت دوماه از تاريخ فوت يا حجر به نزديكترين واحد شماره گذاري براي
اعلام استفاده كننده مجاز از وسيله نقليهمراجعه نمايد.
ماده 10- اشخاص مندرج در مواد (8 و9) فوق مكلفند حداكثر ظرف مدت شش ماه، براي
معرفي مالكو يا متصرف قانوني جديد وسيله نقليه، به منظور تغيير مالكيت و ثبت
آن، به راهنمايي و رانندگي مراجعهنمايند.
مراجعه نكردن در مهلت مقرر و سپري شدن مدت ياد شده موجب خواهد شد پلاكهاي وسيله
نقليه ازدرجه اعتبار ساقط و غير مجاز تلقي شود.
ماده 11- سازمان ثبت احوال كشور موظف است از طريق شبكه رايانه اي، اطلاعات فوت
شدگان راحداكثر ظرف مدت يك هفته از تاريخ فوت در اختيار راهنمايي و رانندگي محل
قرار دهد.
ماده 12- نصب پلاك بر روي وسيله نقليه به طريق زير انجام ميگيرد:
الف - براي وسايل نقليه سه چرخ يا بيشتر با وزن خالي بيش از 400 كيلوگرم، يك پلا
ك در جلو و پلاكديگر در عقب آن نصب ميشود.
ب - بر روي وسايل نقليه دو چرخ تنها يك پلاك، آن هم در عقب وسيله نقليه نصب
ميگردد.
پ - بر روي يدكها و نيمه يدكها يك پلاك در عقب نصب ميگردد.
ت - پلاك يا پلاكها بايد در محل تعيين شده نصب شوند.
ماده 13- به همراه يك زوج پلاك، پلاك سوم وسيله نقليه نيز به صورت برچسب از سوي
راهنمايي ورانندگي يا اشخاص مورد تأييد او صادر و بر روي شيشه جلو يا عقب وسيله
نقليه نصب ميگردد.
اين برچسب داراي اطلاعات شماره پلاك، تاريخ سپري شدن اعتبار پلاك، كد واحد
شمارهگذاري وشماره شناسايي وسيله نقليه (Vehicle Identification Number - Vin)
ميباشد.
پلاك سوم با هر بار تمديد اعتبار پلاك، نقل و انتقال مالكيت و تعويض قطعات اصلي و
رنگ وسيله نقليه بااطلاعات جديد توليد و جايگزين پلاك سوم پيشين خواهد شد.
زمان اجراي اين ماده را راهنمايي و رانندگي تعيين مينمايد.
ماده 14- در صورت مفقود شدن و يا سرقت پلاك، شماره پلاك ياد شده از فهرست
پلاكهاي فعالخارج و در فهرست پلاكهاي سرقتي و مفقود شده قرار داده خواهد شد.
تخصيص پلاك جديد به مالك وسيله نقليه پس از سير مراحل موضوع دستورالعمل ماده (3)
اين آييننامهصورت خواهد گرفت.
تبصره - براي پلاكي كه زايل ميشود، بنا به درخواست مالك و با مراجعه به واحد
شماره گذاري براساس دستورالعمل ياد شده پلاك جديد صادر ميشود.
ماده 15- راهنمايي و رانندگي پس از تخصيص شماره پلاك به مالك وسيله نقليه و ورود
اطلاعات مالك(شماره ملي) و وسيله نقليه به سامانه، كارت مشخصات و شناسنامه
مالكيت وسيله نقليه را صادر و بر حسبمورد، به نشاني (كدپستي) مالك ارسال و يا به
وي تسليم مينمايد.
ماده 16- هرگاه پلاك، كارت مشخصات يا شناسنامه مالكيت وسيله نقليه مفقود و يا از
بين برود مالكيا نماينده قانوني وي مكلف است مراتب را حداكثر ظرف (48) ساعت به
واحد شماره گذاري راهنمايي ورانندگي و يا مراكز مجاز اعلام كند و اقدام به دريافت
پلاك جديد، كارت مشخصات يا شناسنامه مالكيتالمثني نمايد.
ماده 17- سازندگان و فروشندگان وسايل نقليه موتوري موظفند به منظور عرضه و انتقال
وسايل نقليه ازمحلي به محل ديگر يا براي انجام آزمايش فني وسيله نقليه بدون انجام
تشريفات شماره گذاري از راهنمايي ورانندگي پلاك ويژه دريافت نمايند.
دستورالعمل مربوط به مدت اعتبار و همچنين نحوه استفاده از پلاك ويژه و چگونگي
ارائه اطلاعات موردنياز از سوي راهنمايي و رانندگي عيين و اعلام ميگردد.
ماده 18- راهنمايي و رانندگي ميتواند پلاك ويژه تحويلي به سازندگان يا فروشندگان
وسايل نقليه را، بهعلت نداشتن نياز به استفاده يا استفاده برخلاف مقررات پس
بگيرد.
ماده 19- كليه كارخانجات سازنده و مونتاژ خودرو و موتورسيكلت مكلفند توليدات خود
را پيش ازعرضه به بازار و فروش به اشخاص، با نظارت و برابر دستورالعمل اعلا
ميراهنمايي و رانندگي شماره گذارينمايند.
ماده 20ـ هنگام نقل و انتقال مالكيت وسايل نقليه، متعاملين يا قائم مقام قانوني
آنها ابتدا درخواستخود را به راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي يا مراكز مجاز
تعيين شده ارايه مينمايند تا پس از احراز اصالتخودرو و تطبيق مدارك آنها، نسبت
به فك پلاك منصوبه بر روي خودروي مورد معامله و اختصاص پلاكجديد و صدور شناسنامه
جديد و ثبت تغييرات مزبور در نظام رايانهاي راهنمايي و رانندگي اقدام گردد.
سپس مراتب به طور كتبي توسط راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي يا مراكز مجاز تعيين
شده به دفتراسناد رسمي جهت تنظيم سند رسمي انتقال، منعكس ميگردد.
كارت خودرو از سوي راهنمايي و رانندگي بعد از تأييد مراتب تنظيم سند در دفترخانه
اسناد رسمي كهبوسيله پست سفارشي يا رايانهاي به سيستم راهنمايي و رانندگي منعكس
ميشود، به خريدار تحويل ميگردد.
گواهي راهنمايي و رانندگي و شناسنامه صادره تا دو ماه اعتبار دارد و در خلال مدت
مذكور متعاملين ياقائم مقام قانوني آنها موظفند براي ثبت معامله و درج آن در ذيل
شناسنامه (محل مخصوص) به دفتر اسنادرسمي مراجعه نمايند.
تبصره - شرايط و نحوه احراز صلاحيت مراكز مجاز موضوع اين فصل و نحوه نظارت بر
آنها به موجبدستورالعملي خواهد بود كه با پيشنهاد راهنمايي و رانندگي به تصويب
وزير كشور ميرسد.
ماده 21- مالك وسيله نقليه چنانچه قصد تغيير رنگ يا تعويض هر يك از قطعات اصلي
وسيله نقليهشامل موتور، شاسي و اتاق را داشته باشد بايد پيشتر مجوز لازم را از
واحد شماره گذاري راهنمايي و رانندگيدريافت نمايد.
تبصره - وسايل نقليه عمومي باري و مسافري مشمول مقررات مربوط ميباشند.
ماده 22- تعويض قطعات اصلي و همچنين تغيير رنگ وسايل نقليه وارداتي پيش از شماره
گذاري نيزمنوط به دريافت مجوز كتبي از واحدهاي شماره گذاري ميباشد.
ماده 23- در صورت سرقت، مفقود شدن و يا اگر به هر علتي وسيله نقليهاي مورد تصرف
غيرقانونيقرار گيرد، مالك و يا نماينده قانوني وي مكلف است بلافاصله مراتب را به
نزديكترين واحد انتظامي اعلامنمايد.
ماده 24- هرگاه پلاك به اشتباه بر روي وسيله نقليه نصب شده باشد، راهنمايي و
رانندگي موظف استپلاك مالك وسيله نقليه را اخذ و پس از رفع اشتباه پلاك را
بازگرداند.
ماده 25- هر شخص حقيقي يا حقوقي ميتواند به تعداد وسايل نقليه ملكي خود مطابق
ماده (3) پلاكدريافت نمايد.
نقل و انتقال هر يك از وسايل نقليه تابع مقررات اين آييننامه خواهد بود.
فصل سوم - گواهينامه رانندگي
ماده 26- هركس بخواهد با هر نوع وسيله نقليه موتوري زميني رانندگي نمايد بايد
گواهينامه متناسبرانندگي با آن وسيله نقليه را دارا باشد.
با متخلفان برابر قوانين و مقررات رفتار ميشود.
ماده 27- انواع گواهينامههاي رانندگي به شرح جدول پيوست شماره (1) و توضيحات آن
است، كه باشرايط زير از سوي راهنمايي و رانندگي صادر ميشود:
الف ـ شرايط شركت در آزمايشها و صدور گواهينامه موتورسيكلت گازي يا موتور گازي
(گواهينامهالف - 1)
1- حداقل سن 15 سال تمام
2- ارائه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلاحيت دار پزشكي
3- قبول شدن در آزمونهاي آييننامه و مهارت عملي رانندگي با موتورگازي
ب ـ شرايط شركت در آزمايشها و صدور گواهينامه موتورسيكلتهاي با حجم موتور تا
200 سي سي( گواهينامه الف -2)
1- حداقل سن 17 سال تمام
2- ارايه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلاحيت دار پزشكي
3 - قبول شدن در آزمونهاي آييننامه و مهارت عملي رانندگي با موتورسيكلت مربوط
پ ـ شرايط شركت در آزمايشها و صدور گواهينامه موتورسيكلتهاي با حجم موتور بالاي
200 سيسي و سه چرخ با وزن تا 400 كيلوگرم (گواهينامه الف -3)
1 ـ حداقل سن 18 سال تمام
2 ـ ارايه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلاحيتدار پزشكي
3 ـ د ارا بودن گواهينامه موتورسيكلت تا200 سي سي حجم موتور (الف -2) كه حداقل يك
سال تماماز تاريخ صدور آن گذشته باشد
4 - قبول شدن در آزمونهاي آييننامه و مهارت عملي رانندگي با وسيله نقليه مربوط
ت - شرايط شركت در آزمايشها و صدور گواهينامه (گواهينامه ب -1)
1 ـ حداقل سن 18 سال تمام
2 ـ ارايه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلاحيت دار پزشكي
3 ـ قبول شدن در آزمونهاي آييننامه و مهارت عملي رانندگي با وسيله نقليه مربوط،
اين نوع گواهينامهبراي درخواست كنندگان در اولين مرحله با اعتبار موقت يك ساله
صادر ميشود و در مدت ياد شده دارندهآن مكلف به رعايت محدوديتها و شرايط ويژهاي
ميباشد كه در صورت رعايت آنها و رعايت مقررات اينآييننامه و مرتكب نشدن تخلف،
به گواهينامه رانندگي با اعتبار موضوع تبصره (6) اين ماده تبديل خواهدشد.
شرايط و ضوابط مربوط به رانندگي با گواهينامه موقت و نحوه تبديل آن، به موجب
دستورالعملي است كهبه پيشنهاد راهنمايي و رانندگي و تصويب وزير كشور، مشخص و
اعلام ميگردد.
ث ـ شرايط شركت در آزمايشها و صدور گواهينامه (ب -2)
1 ـ حداقل سن 21 سال تمام
2ـ سپري شدن حداقل دو سال تمام از تاريخ دريافت گواهينامه رانندگي (ب -1)
3 ـ ارايه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلاحيتدار پزشكي
4 ـ قبول شدن در آزمونهاي آييننامه و مهارت عملي رانندگي با وسيله نقليه مربوط
ج ـ شرايط شركت در آزمايشها و صدور گواهينامه (پ -1)
1ـ حداقل سن 23 سال تمام
2ـ سپري شدن حداقل دو سال تمام از تاريخ دريافت گواهينامه رانندگي (ب-1)
3ـ ارايه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلاحيت دار پزشكي
4ـ قبول شدن در آزمونهاي آييننامه و مهارت عملي رانندگي با وسيله نقليه مربوط
چ ـ شرايط شركت در آزمايشها و صدور گواهينامه (پ -2)
1ـ حداقل سن 23 سال تمام
2ـ سپري شدن حداقل دو سال تمام از تاريخ دريافت گواهينامه رانندگي (ب -2)
3ـ ارايه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلا
برچسب: ،