فال حافظ در لغت
فال حافظ با معني و تفسير كامل در لغت به معناي طالع، بخت و نيز پيشگويي و عاقبت بيني است. كلمه اي عربي است و در فارسي يعني شگون، هم در معناي خوب و هم در معناي بد. فال گرفتن يعني اطلاعات از ناشناخته ها؛ و در عربي به فال خوب زدن، ?تفأل? و به فال بد زدن ?طيره? مي گويند. در فارسي، فال خوب زدن را ?مروا? و فال بد زدن را ?مرغوا? گويند كه از دو كلمه ?مرغ? و ?آوا? تشكيل شده است. ايرانيان با آواز و جهت حركت پرندگان فال مي زده اند؛ مثلاً با ديدن عقاب به عقوبت و هدهد به هدايت پي مي برده اند.
فال در اسلام
در اسلام و در حديث آمده است كه پيامبر گرامي اسلام (ص)، فال نيكو زدن را توصيه مي فرموده اند و طيره را مكروه دانسته اند، به علت اينكه طيره مايه نااميدي، بدبيني و بدگماني بوده و در مقابل، فال نيكو و خوب، نشانه اميدواري و كامروايي در زندگي است. در اسلام استخاره يعني طلب خيره (بر وزن جيره) به معناي با خدا مشورت كردن و طلب تقدير خير كردن رواج داشته است.
فال حافظ در بين ايرانيان
ايرانيان طبق رسوم قديمي خود در روزهاي عيد ملي يا مذهبي نظير نوروز بر سر سفره هفت سين، و يا شب يلدا، با كتاب حافظ فال مي گيرند. براي اين كار، يك نفر از بزرگان خانواده يا كسي كه بتواند شعر را به خوبي بخواند يا كسي كه ديگران معتقدند به اصطلاح خوب فال مي گيرد ابتدا نيت مي كند، يعني در دل آرزويي مي كند. سپس به طور تصادفي صفحه اي را از كتاب حافظ مي گشايد و با صداي بلند شروع به خواندن مي كند. كساني كه ايمان مذهبي داشته باشند هنگام فال گرفتن فاتحهاي مي خوانند و سپس كتاب حافظ را مي بوسند، آنگاه با ذكر اورادي آن را مي گشايند و فال خود را مي خوانند.
برچسب: ،