دانلود فيلم به وقت شام
فيلم به وقت شام نيز يك تقسيم‌بندي و گروه‌بندي وجود دارد. فيلمساز حتي بين داعشي‌ها دسته‌بندي كرده و از هر گروهي نماينده‌اي گذاشته است. در اين تقسيم‌بندي دو مسئله اهميت پيدا مي‌كند: اول آنكه شخصيت‌ها (ايدئولوژي‌ها) به درستي انتخاب شده‌اند و روبروي هم قرار گرفتن‌شان امكان درام جذابي را محيا كرده است يا خير؟ و دوم آنكه ديدگاه اخلاقي و ايدئولوژيك فيلمساز (كه در اين نوع درام نمي‌تواند پنهان‌شان كند!) چيست و چقدر با ظرافت بيان مي‌شود؟
آنچه به وقت شام را با فاصله بسيار زياد از آژانس شيشه‌اي قرار مي‌دهد انتخاب گروه‌هاي ايدئولوژيك فيلم است. مخاطب در تمام مدت فيلم هيچگاه درگير انتخابي اخلاقي نمي‌شود زيرا مي‌داند كه داعش (و نمايندگانش در فيلم) گمراه هستند و ايراني‌ها (خلبان‌ها) از جان گذشته و درست‌كار هستند. اين سياه و سفيد بودن شخصيت‌ها يادآور نمونه‌هاي بد سينماي دفاع مقدس خودمان است. عراقي‌ها در اغلب فيلم‌ها چاق، كودن و كند اما ايراني‌ها چابك، زرنگ و صادق بودند. اين نبردي نابرابر در ذهن مخاطب مي‌سازد كه از شروع داستان پاسخ‌اش مشخص است. حق با ايراني‌هاست اما آن‌ها مظلوم هستند. هر چه مخاطب كمتر درگير انتخاب اخلاقي شود فيلم ايدئولوژيك‌تر خواهد شد و اثربخشي‌اش را بر مخاطب از دست خواهد داد.
ال در چنين درام صفر و صدي انتخاب فيلمساز هم اهميت چنداني ندارد چراكه انتخاب دومي ندارد. ايراد جدي آن‌جاست كه نقطه‌اي كه فيلمساز براي روايت قصه‌اش انتخاب كرده است، دراماتيك نيست. در حقيقت ماجرايي تعريف مي‌شود و كاراكترها (به شكل فيزيكي و بيروني) از نقطه‌اي به نقطه ديگر مي‌رسند اما از لحاظ دروني اتفاقي برايشان نمي‌افتد و فيلم از سطح يك اكشن هاليوودي با جلوه‌هاي ويژه زياد و بي‌دليل فراتر نمي‌رود. اين اتفاق باعث مي‌شود فيلم كم‌مايه شود و در بخشي از لحظات حماقتِ كاراكتر‌هاي فيلم به كمدي ناخواسته تبديل شود.
از نظر كارگرداني شكل دكوپاژ فيلم (پشت هم قرار دادن نماها و شكل حركت دوربين و زوايه نگاه دوربين و ...) يادآور اكشن‌هاي هاليوودي است كه از نظر زيبايي‌شناسي قدم رو به جلويي براي حاتمي‌كيا به حساب نمي‌آيد. متاسفانه خبري از اتفاقات مهيجي كه در اكشن‌هاي قبلي حاتمي‌كيا ديده مي‌شد مثل سكانس درخشان پاياني «باديگارد» يا صحنه سقوط هلي‌كوپتر در «چ» نيست. متاسفانه خبري از ديالوگ‌نويسي‌هاي پرانرژي و جذاب «به رنگ ارغوان» يا «ارتفاع پست» نيست. از همه مهم‌تر خبري از دغدغه‌هاي اخلاقي و خود درگيري‌هاي شخصيت اصلي مثل «چمران» يا حاج‌كاظم در «آژانس شيشه‌اي» هم نيست. اگر به دنبال ديدن اكشن هم‌رده با اكشن‌هاي درجه دو آمريكايي مي‌گرديد احتمالاً از تماشاي به وقت شام لذت مي‌بريد.
برچسب: ،
خبرنامه پیامکی